1-نگاه خاص فاخری به نهضت عاشورا:

بی تردید،خمیر مایه ی شعر عاشورایی،نگاه شاعر به این حادثه بزرگ است.هر چه نگاه شاعر به نهضت عاشورا ژرف تر و جامع تر باشد،قطعا شعر وی نیز رساتر،عمیق ترو تاثیر گذارتر خواهدبود. می توان گفت که فاخری از بیشتر شاعران آیینی گذشته مانند محتشم کاشانی،مقبل،وصال شیرازی،قاآنی و عمان سامانی تاثیر پذیرفته است،حتی گاهی تعبیرات نه چندان مناسب شعر عاشورایی را از آنها وام گرفته و در سروده هایش انعکاس یافته است،مانند چرخ و فلک را مسئول شهادت امام حسین دانستن،که استاد شهید مطهری در کتاب حماسه حسینی آن را مورد نقد قرار داده است:

   دراین جهان ای فلک چه شور انگیختی

                                   جه پرده ای پر زخون به عالم آویختی

   خیانتی بس بزرگ تو آسمان کرده ای

                                   گمان مکن کوچکش که بد گمان کرده ای

   الا تو طوفان خون در این جهان کرده ای

                                   حسین و یاران وی بکشتی ای چرخ دون...

 گاهی نیز متاسفانه فاخری به بعضی از تحریفات در نوحه هایش دامن زده است:

   تو مرو به سوی میدان که علی اکبری تو

                                  به جمال و نطق وسیرت همه چون پیمبری تو

   تو میار نام رفتن که زجا کند دلم را

                                  تو مرو ز پیش چشمم به خدا که دلبری تو...

البته در جایی دیگر به اصلاح آن پرداخته است:

...حسین گفتا برو بابا بزن جام شهادت را

                                 بگفت اکبر زنم این جام و جانم زنده تر گردد

     اما سیری اجمالی در سروده های عاشورایی فاخری ما را با نگاه خاص او به این حادثه آشنا میکند. فاخری بر خلاف برخی از شاعران عاشورایی –حتی آنها که بر وی تاثیر گذاشته اند – به واقعه عاشورا فقط از دید "مصیبت و عزا " نمی نگرد، فاخری نیز مانند شهید مطهری بر این باور است که صفحه "مصیبت " یکی از صفحات عاشوراست؛ وی علاوه بر این زاویه از دو زاویه ی دیگر نیز به عاشورا مینگرد: حماسه و عرفان:

...حسین بن علی کارش نباشد شوخی و بازی

                                     به بازی کار مرد نر ندارد هیچ دمسازی

بود او افسر ارشد مرامش هست سربازی

                                 به شمشیر و به خنجر او کتد پیوسته دمسازی                     به تیر و یا کمان گوید همی راز نهانی را

                             ........................

...کربلا هست بیابان فنا گشتن ما

                                  آن فنایی که بقا هست بقا هست بقا

پاکبازانه بکردیم هنه چیز فدا

                                 عاشق سوخته دل تا به بیابان فنا

            نرود، در حرم دل نشود خاص الخاص

                         ...........................

...اکبر و اصغر من کشته شد و کردم ذوق

                                    جان نهادم به میان شمع صفت از سر شوق

هم ابوالفضل به میدان فدا دادم سوق

                                   تیر گفتم که ببارد به من ازتحت و زفوق

          کردم ایثار تن خویش ز روی اخلاص

                      .............................

                          ...ادامه دارد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: